شناسایی قدیمی‌ترین سکونتگاه انسان در ایران
تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۷۶۵۷۱۵
سومین فصل از کاوش مشترک باستان‌شناسان ایران و فرانسه در غار «قلعه کرد آوج» در استان قزوین آغاز شد. این غار قدیمی‌ترین سکونتگان انسان در ایران معرفی شده است؛ جایی که دندان شیری یک کودک انسان نئاندرتال به قدمت ۱۵۵هزار سال در آن کشف شد.
به گزارش ایسنا، روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، کاوش در غار «قلعه کرد آوج» به سرپرستی سرپرستی مشترک حامد وحدتی‌نسب از دانشگاه تربیت مدرس و ژیل بریون از موزۀ انسان‌شناسی پاریس با مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری در حال انجام است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حامد وحدتی‌نسب ـ سرپرست هیأت باستان‌شناسی قلعه کرد آوج ـ در این باره توضیح داد: این غار از زمره مهمترین محوطه‌های پارینه‌سنگی در ایران و خاورمیانه است که قبلا توسط باستان‌شناسان استان قزوین، شناسایی و مطالعۀ مقدماتی شده بود.
او افزود: نخستین و دومین فصل کاوش این محوطه در سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ توسط هیأت مشترک ایران و فرانسه، در حالی پایان یافت که بیشترین زمان کاوش صرف خواناسازی گودال‌های ایجاد شده توسط حفاران غیرمجاز شد.
این باستان‌شناس، مهمترین دستاورد فصل دوم کاوش غار قلعه کرد را کشف دندان کودک انسان نئاندرتال با قدمت ۱۵۵ هزار سال پیش، اعلام کرد و یادآور شد: این دندان هم‌اکنون در موزۀ قزوین قابل بازدید است.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی قلعه کرد آوج در ادامه گفت: وقفه‌ای سه ساله در کاوش به خاطر وقوع کرونا، این فرصت را به پژوهشگران داد تا مطالعات سن‌سنجی مطلق را با روش‌های متنوعی در این غار انجام دهند.
وحدتی‌نسب این توضیح را اضافه کرد: به دلیل قدمت بالای مواد فرهنگی غار قلعه کُرد، انجام سن‌سنجی به روش معمول کربن ۱۴ که تنها تا گسترۀ ۴۵۰۰۰ سال امکان‌پذیر است، در این غار ممکن نبود، از همین روی از دو روش تشدید چرخش الکترون (ESR) و اورانیوم/توریم استفاده شد.
این باستان‌شناس گفت: نتایج مقدماتی حاکی از سنی فراتر از ۴۰۰ هزار سال برای نهشته‌های فرهنگی این محوطه است که این سن، غار قلعه کُرد را مبدل به قدیمی‌ترین سکونتگاه بشر در ایران کرده است.
او با بیان اینکه سن یادشده در کنار دست‌افزارهای سنگی به‌دست آمده از این غار، حاکی از این است که غار قلعه کُرد، پیش از انسان نئاندرتال نیز محل سکونت گونه‌های دیگر انسانی همچون انسان «هایدلبرگ» و یا احتمالا نوعی از انسان راست‌قامت بوده است، اظهار کرد: تاکنون دو نوع اسب پیش از تاریخِ منقرض شده، گوزن، خرس قهوه‌ای و کرگدن در بقایای جانوری به‌دست آمده از این محوطه شناسایی شده است.
وحدتی‌نسب با اشاره به اینکه بودجۀ کاوش‌های یادشده توسط ادارۀ کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان قزوین تأمین شده است، گفت: سه فصل کاوش در غار قلعه‌کُرد به روشنی حاکی از این امر است که این محوطه حداقل نیازمند ۱۰ سال کاوش مستمر است.
به گفته این باستان‌شناس، انسان نئاندرتال نوعی از انسان است که قبل از ما در این محدوده جغرافیایی زندگی می‌کرده است، این انسان‌ها که از ۲۵۰ هزار سال تا ۴۰ هزار سال پیش در این منطقه زندگی می‌کردند، شکارچی بودند و در دسته‌های کوچک زندگی می‌کردند و احتمالا بعد از ورود انسان هوشمند منقرض می‌شوند. در بازسازی‌های انجام شده این انسان از نظر حجم بدن و رفتارشناختی شبیه ما بودند و بیش از آنچه که تصور می‌شد به ما شبیه هستند، اما از نظر جمجه با ما تفاوت دارند، از نظر قامتی نیز کوتاه‌تر و عضلاتی‌تر بودند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: باستان شناسي یافته های باستان شناسی نئاندرتال قزوين غار قلعه کرد آوج انسان نئاندرتال وحدتی نسب هزار سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۶۵۷۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راز «نفرین توت عنخ آمون» که بیش از ۲۰ نفر را کشت سرانجام فاش شد
هنگامی که گروهی از محققان در سال ۱۹۲۲ مقبره «شاه توت» را باز کردند، مجموعه‌ای از اتفاقات منجر شد تا ۲۰ نفر از آنها هر کدام به شیوه‌ای عجیب کشته شوند. اتفاقی که به «نفرین توت عنخ‌آمون» معروف شد. حالا یک دانشمند ادعا می‌کند که علت این راز عجیب را کشف کرده است.
به گزارش ایسنا، به نقل از روزیاتو، متون مصر باستان تهدید کرده‌اند که هرکسی که بقایای یک عضو مومیایی‌شده خانواده سلطنتی را بر هم بزند، بر اثر بیماری که هیچ پزشکی توان تشخیص آن را ندارد کشته خواهد شد. با این حال راس فلوز معتقد است که یک دلیل بیولوژیکی پشت این مرگ‌های مرموز وجود داشته است.
این مطالعه مشخص کرد که علت مسمومیت با تشعشعات، ناشی از عناصر طبیعی حاوی اورانیوم و زباله‌های سمی است که عمداً داخل آرامگاه مهر و موم شده قرار داده شده بود.
سطح تشعشعات داخل مقبره توت عنخ آمون به قدری بالاست که هر فردی که با آن تماس پیدا کند به احتمال زیاد به دوز کشنده بیماری تشعشع و سرطان مبتلا می‌شود.
فلووز در مطالعه خود نوشت: «جمعیت مصر چه در دوران باستان و چه معاصر با بروز غیرمعمول سرطان‌های مربوط به فرآیند خونسازی، استخوان/خون/لنف روبه‌رو بوده‌اند که علت اصلی شناخته‌شده آن قرار گرفتن در معرض اشعه است».
قرار گرفتن در معرض این مواد می‌تواند منجر به سرطان‌های خاصی شود، مانند سرطانی که جان هاوارد کارتر باستان‌شناس را گرفت. او اولین فردی بود که بیش از ۱۰۰ سال پیش پا به درون مقبره شاه توت گذاشت و تابوت حفاظت‌شده فرعون را پیش روی خود دید.
کارتر در سال ۱۹۳۹ پس از مبارزه‌ای طولانی با لنفوم هوچکین که گمان می‌رفت ناشی از مسمومیت با تشعشعات باشد، درگذشت.
لرد کارناروون، سرمایه‌گذار بریتانیایی این پروژه و یکی دیگر از مردانی که به آرامگاه پر از گنجینه قدم گذاشت، پنج ماه بعد از این کشف بر اثر مسمویت خونی ناشی از گزش شدید پشه درگذشت. او اولین قربانی نفرین فرعون بود.
سایر افراد درگیر در این حفاری بر اثر خفگی، سکته مغیز، دیابت، نارسایی قلبی، ذات‌الریه، مسمومیت، مالاریا و قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس جان باختند. همه آنها در دهه ۵۰ سالگی خود از دنیا رفتند.
آرتور ویگال، مصرشناس بریتانیایی، که در مراسم بازگشایی مقبره توت عنخ‌آمون شرکت کرده بود به بال و پر دادن به افسانه نفرین متهم شد. او به همکارانش گفته بود که کارناروون پس از ورود به مقبره «در عرض شش هفته» خواهد مرد. خود ویگال هم در ۵۴ سالگی بر اثر سرطان درگذشت.
در حالی که می‌توان این مرگ‌ها را عجیب دانست، نظریه نفرین نیز احتمالاً با اتفاقات عجیبی که هنگام باز شدن مقبره اتفاق افتاد تقویت شده است.
طبق گزارش نشنال جئوگرافیک، در حول و حوش زمانی که حفاری‌ها مقبره را باز کردند، قاهره دچار قطعی برق عجیب و طوفان شن شد.
در یک نقطه دیگر در طول حفاری، سگ مورد علاقه کارناروون ظاهراً زوزه‌ای هولناک کشید و ناگهان افتاد و مُرد.
با این حال، این رادیواکتیویته تنها به مقبره شاه جوان ختم نشده است. مطالعات مدرن سطوح بسیار بالایی از تشعشعات را در مقبره‌های مصر باستان، در حد ۱۰ برابر استانداردهای ایمنی پذیرفته شده، تأیید می‌کند.
این مطالعه که در Journal of Scientific Exploration منتشر شد، توضیح داد که سطوح بالای تشعشعات در ویرانه‌های مقبره پادشاهی قدیم، در دو مکان در جیزه و در چندین مقبره زیرزمینی در سقارا نیز ثبت شده است. همین نتیجه در سرتاسر مقبره اوزیریس در جیزه نیز یافت شد.
مطالعات دیگر مستقیماً گاز رادون را در مکان‌های مختلف مقبره‌های سقارا اندازه‌گیری کرده‌اند.
هزاران گلدان حفاری شده در زیر هرم پله‌ای در دهه ۱۹۶۰ حاوی بیش از ۲۰۰ تن مواد ناشناس بود که هنوز شناسایی نشده‌اند و این نشان می‌دهد که سموم با بقایای مومیایی دفن شده‌اند.
انتهای پیام
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود